Mark 9 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)
From Textus Receptus
(Difference between revisions)
Line 61: | Line 61: | ||
* [[Mark 9:30 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|30]] [[2532|καὶ]] [[1564|ἐκεῖθεν]] [[1831|ἐξελθόντες]] [[3899|παρεπορεύοντο]] [[1223|διὰ]] [[3588|τῆς]] [[1056|Γαλιλαίας]]· [[2532|καὶ]] [[3756|οὐκ]] [[2309|ἤθελεν]] [[2443|ἵνα]] [[5100|τις]] [[1097|γνῷ]] | * [[Mark 9:30 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|30]] [[2532|καὶ]] [[1564|ἐκεῖθεν]] [[1831|ἐξελθόντες]] [[3899|παρεπορεύοντο]] [[1223|διὰ]] [[3588|τῆς]] [[1056|Γαλιλαίας]]· [[2532|καὶ]] [[3756|οὐκ]] [[2309|ἤθελεν]] [[2443|ἵνα]] [[5100|τις]] [[1097|γνῷ]] | ||
- | * [[Mark 9:31 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|31]] ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, [[2532|καὶ]] [[3004|ἔλεγεν]] [[846|αὐτοῖς]] [[3754|ὅτι]] [[3588|ὁ]] υἱὸς [[3588|τοῦ]] ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, [[2532|καὶ]] ἀποκτενοῦσιν | + | * [[Mark 9:31 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|31]] [[1321|ἐδίδασκε]] [[1063|γὰρ]] [[3588|τοὺς]] [[3101|μαθητὰς]] [[846|αὐτοῦ]], [[2532|καὶ]] [[3004|ἔλεγεν]] [[846|αὐτοῖς]] [[3754|ὅτι]] [[3588|ὁ]] [[5207|υἱὸς]] [[3588|τοῦ]] [[444|ἀνθρώπου]] [[3860|παραδίδοται]] [[1519|εἰς]] [[5495|χεῖρας]] [[444|ἀνθρώπων]], [[2532|καὶ]] [[615|ἀποκτενοῦσιν]] [[846|αὐτόν]]· [[2532|καὶ]] [[615|ἀποκτανθείς]], [[3588|τῇ]] [[5154|τρίτῃ]] [[2250|ἡμέρᾳ]] [[450|ἀναστήσεται]]. |
- | * [[Mark 9:32 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|32]] οἱ δὲ ἠγνόουν τὸ ῥῆμα, [[2532|καὶ]] ἐφοβοῦντο αὐτὸν ἐπερωτῆσαι. | + | * [[Mark 9:32 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|32]] [[3588|οἱ]] [[1161|δὲ]] [[50|ἠγνόουν]] [[3588|τὸ]] [[4487|ῥῆμα]], [[2532|καὶ]] [[5399|ἐφοβοῦντο]] [[846|αὐτὸν]] [[1905|ἐπερωτῆσαι]]. |
- | * [[Mark 9:33 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|33]] [[2532|καὶ]] ἦλθεν εἰς | + | * [[Mark 9:33 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|33]] [[2532|καὶ]] [[2064|ἦλθεν]] [[1519|εἰς]] [[2584|Καπερναούμ]]· [[2532|καὶ]] [[1722|ἐν]] [[3588|τῇ]] [[3614|οἰκίᾳ]] [[1096|γενόμενος]] [[1905|ἐπηρώτα]] [[846|αὐτούς]], [[5101|Τί]] [[1722|ἐν]] [[3588|τῇ]] [[3598|ὁδῷ]] [[4314|πρὸς]] [[1438|ἑαυτοὺς]] [[1260|διελογίζεσθε]]; |
* [[Mark 9:34 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|34]] οἱ δὲ ἐσιώπων· πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησαν [[1722|ἐν]] τῇ ὁδῷ, τίς μείζων. | * [[Mark 9:34 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|34]] οἱ δὲ ἐσιώπων· πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησαν [[1722|ἐν]] τῇ ὁδῷ, τίς μείζων. |
Revision as of 15:57, 14 April 2016
|
---|
- 1 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου, ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.
- 2 καὶ μεθ’ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην, καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ’ ἰδίαν μόνους· καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν·
- 3 καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο στίλβοντα, λευκὰ λίαν ὡς χιὼν, οἷα γναφεὺς ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναται λευκᾶναι.
- 5 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ, Ῥαββί, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· καὶ ποιήσωμεν σκηνὰς τρεῖς, σοὶ μίαν, καὶ Μωσεῖ μίαν, καὶ Ἠλίᾳ μίαν.
- 7 καὶ ἐγένετο νεφέλη ἐπισκιάζουσα αὐτοῖς· καὶ ἦλθε φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης, λέγουσα, Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε.
- 9 Καταβαινόντων δὲ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους, διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ διηγήσωνται ἃ εἶδον, εἰ μὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.
- 12 ὁ δὲ ἀποκριθείς, εἶπεν αὐτοῖς, Ἠλίας μὲν ἐλθὼν πρῶτον, ἀποκαθιστᾳ πάντα· καὶ πῶς γέγραπται ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πολλὰ πάθῃ καὶ ἐξουδενώθη.
- 17 καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπε, Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον
- 18 καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν· καὶ ἀφρίζει, καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν.
- 19 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει, Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με.
- 20 καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν· καὶ ἰδὼν αὐτόν, εὐθέως τὸ πνεῦμα εσπάραξεν αὐτόν· καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς, ἐκυλίετο ἀφρίζων.
- 22 καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ’ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν, σπλαγχνισθεὶς ἐφ’ ἡμᾶς.
- 24 καὶ εὐθὲως κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου, μετὰ δακρύων ἔλεγε, Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ.
- 25 ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησε τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ, λέγων αὐτῷ, Τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγώ σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ, καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν.
- 26 καὶ κράξαν, καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτόν, ἐξῆλθε· καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέθανεν.
- 28 καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον, οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτὸν κατ’ ἰδίαν ὅτι Ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;
- 31 ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν· καὶ ἀποκτανθείς, τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.
- 33 καὶ ἦλθεν εἰς Καπερναούμ· καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενος ἐπηρώτα αὐτούς, Τί ἐν τῇ ὁδῷ πρὸς ἑαυτοὺς διελογίζεσθε;
- 35 καὶ καθίσας ἐφώνησε τοὺς δώδεκα, καὶ λέγει αὐτοῖς, Εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος, καὶ πάντων διάκονος.
- 37 Ὃς ἐὰν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἐὰν ἐμὲ δέξηται, οὐκ ἐμὲ δέχεται, ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με.
- 38 Ἀπεκρίθη δὲ αὐτῷ ὁ Ἰωάννης, λέγων, Διδάσκαλε, εἴδομέν τινα ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια, ὃς οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν· καὶ ἐκωλύσαμεν αὐτόν, ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν.
- 39 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε, μὴ κωλύετε αὐτόν· οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί με·
- 40 ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ’ ἡμῶν, ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν.
- 41 ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν τῷ ὀνόματι μου, ὅτι Χριστοῦ ἐστέ, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ.
- 42 καὶ ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, καλόν ἐστιν αὐτῷ μᾶλλον εἰ περίκειται λίθος μυλικὸς περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ, καὶ βέβληται εἰς τὴν θάλασσαν.
- 43 καὶ ἐὰν σκανδαλίζῃ σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψον αὐτήν· καλόν σοι ἐστὶ κυλλὸν εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ τὰς δύο χεῖρας ἔχοντα ἀπελθεῖν εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον,
- 45 καὶ ἐὰν ὁ πούς σου σκανδαλίζῃ σε, ἀπόκοψον αὐτόν· καλόν ἐστί σοι εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλόν, ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον,