Mark 4 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)

From Textus Receptus

Scrivener's Textus Receptus Gospel of Matthew - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Gospel of Mark - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Gospel of Luke - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 John - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Acts - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Romans - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 1 Corinthians - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 2 Corinthians - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Galatians - 1 2 3 4 5 6 Ephesians - 1 2 3 4 5 6 Philippians - 1 2 3 4 Colossians - 1 2 3 4 1 Thessalonians - 1 2 3 4 5 2 Thessalonians - 1 2 3 1 Timothy - 1 2 3 4 5 6 2 Timothy - 1 2 3 4 Titus - 1 2 3 Philemon - 1 Hebrews - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 James - 1 2 3 4 5 1 Peter - 1 2 3 4 5 2 Peter - 1 2 3 1 John - 1 2 3 4 5 2 John - 1 3 John - 1 Jude - 1 Revelation - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22

• 1 Καὶ πάλιν ἤρξατο διδάσκειν παρὰ τὴν θάλασσαν Καὶ συνήχθη πρὸς αὐτὸν ὄχλος πολύς, ὥστε αὐτὸν ἐμβάντα εἰς τὸ πλοῖον καθῆσθαι ἐν τῇ θαλάσσῃ· Καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦν.

• 2 Καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς πολλά, Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ,

• 3 Ἀκούετε· ἰδού, ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι.

• 4 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπείρειν, ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, Καὶ ἦλθε τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ Καὶ κατέφαγεν αὐτό.

• 5 ἄλλο δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ πετρῶδες, ὅπου οὐκ εἶχε γῆν πολλήν· Καὶ εὐθέως ἐξανέτειλε, διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς·

• 6 ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη, Καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη

• 7 Καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας, Καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι, Καὶ συνέπνιξαν αὐτό, Καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκε.

• 8 Καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν καλήν· Καὶ ἐδίδου καρπὸν ἀναβαίνοντα Καὶ αὐξάνοντα, Καὶ ἔφερεν ἓν τριάκοντα, Καὶ ἓν ἑξήκοντα, Καὶ ἓν ἑκατόν.

• 9 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.

• 10 Ὅτε δὲ ἐγένετο καταμόνας, ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν.

• 11 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὸ μυστήριον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ· ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω, ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται·

• 12 ἵνα βλέποντες βλέπωσι, Καὶ μὴ ἴδωσι· Καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι, Καὶ μὴ συνιῶσι· μήποτε ἐπιστρέψωσι, Καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα.

• 13 Καὶ λέγει αὐτοῖς, Οὐκ οἴδατε τὴν παραβολὴν ταύτην; Καὶ πῶς πάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε;

• 14 ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει

• 15 οὗτοι δέ εἰσιν οἱ παρὰ τὴν ὁδόν, ὅπου σπείρεται ὁ λόγος, Καὶ ὅταν ἀκούσωσιν, εὐθέως ἔρχεται ὁ Σατανᾶς Καὶ αἴρει τὸν λόγον τὸν ἐσπαρμένον ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν.

• 16 Καὶ οὗτοί εἰσιν ὁμοίως οἱ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπειρόμενοι, οἳ, ὅταν ἀκούσωσι τὸν λόγον, εὐθὲως μετὰ χαρᾶς λαμβάνουσιν αὐτόν,

• 17 Καὶ οὐκ ἔχουσι ῥίζαν ἐν ἑαυτοῖς, ἀλλὰ πρόσκαιροί εἰσιν· εἶτα γενομένης θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθέως σκανδαλίζονται.

• 18 Καὶ οὑτοί εἰσὶν οἱ εἰς τὰς ἀκάνθας σπειρόμενοι, οἱ τὸν λόγον ἀκούοντες,

• 19 Καὶ αἱ μέριμναι τοῦ αἰῶνος τούτου, Καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου, Καὶ αἱ περὶ τὰ λοιπὰ ἐπιθυμίαι εἰσπορευόμεναι συμπνίγουσι τὸν λόγον, Καὶ ἄκαρπος γίνεται.

• 20 Καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες, οἵτινες ἀκούουσι τὸν λόγον, Καὶ παραδέχονται, Καὶ καρποφοροῦσιν, ἓν τριάκοντα, Καὶ ἓν ἑξήκοντα, Καὶ ἓν ἑκατόν.

• 21 Καὶ ἔλεγεν 846|αὐτοῖς]], Μήτι ὁ λύχνος ἔρχεται ἵνα ὑπὸ τὸν μόδιον τεθῇ ἢ ὑπὸ τὴν κλίνην; οὐχ ἵνα ἐπὶ τὴν λυχνίαν ἐπιτεθῇ;

• 22 οὐ γάρ ἐστι τί κρυπτόν, [3739|ὃ]] ἐὰν μὴ φανερωθῇ· οὐδὲ ἐγένετο ἀπόκρυφον, ἀλλ’ ἵνα εἰς φανερὸν ἔλθῃ.

• 23 εἰ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

• 24 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Βλέπετε τί ἀκούετε. ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν, Καὶ προστεθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀκούουσιν.

• 25 [3739|ὃς]] γὰρ ἂν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ· Καὶ ὃς οὐκ ἔχει, Καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ’ αὐτοῦ.

• 26 Καὶ ἔλεγεν, Οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐάν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς,

• 27 Καὶ καθεύδῃ Καὶ ἐγείρηται νύκτα Καὶ ἡμέραν, Καὶ ὁ σπόρος βλαστάνῃ Καὶ μηκύνηται ὡς οὐκ οἶδεν αὐτός.

• 28 αὐτομάτη γὰρ ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶτα στάχυν, εἶτα πλήρη σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ.

• 29 ὅταν δὲ παραδῷ ὁ καρπός, εὐθέως ἀποστέλλει τὸ δρέπανον, ὅτι παρέστηκεν ὁ θερισμός.

• 30 Καὶ ἔλεγε, Τίνι ὁμοιώσωμεν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ; ἢ ἐν ποὶᾳ παραβολῇ παραβάλωμεν αὐτήν;

• 31 ὡς κόκκῳ σινάπεως, ὃς, ὅταν σπαρῇ ἐπὶ τῆς γῆς, μικρότερος πάντων τῶν σπερμάτων ἐστὶ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς·

• 32 Καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαίνει, Καὶ γίνεται πάντων τῶν λαχάνων μείζων, Καὶ ποιεῖ κλάδους μεγάλους, ὥστε δύνασθαι ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῦν.

• 33 Καὶ τοιαύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον, καθὼς ἠδύναντο ἀκούειν·

• 34 χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλει αὐτοῖς· κατ’ ἰδίαν δὲ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐπέλυε πάντα.

• 35 Καὶ λέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὀψίας γενομένης, Διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν.

• 36 Καὶ ἀφέντες τὸν ὄχλον, παραλαμβάνουσιν αὐτὸν ὡς ἦν ἐν τῷ πλοίῳ. Καὶ ἄλλα δὲ πλοιάρια ἦν μετ’ αὐτοῦ.

• 37 Καὶ γίνεται λαῖλαψ ἀνέμου μεγάλη· τὰ δὲ κύματα ἐπέβαλλεν εἰς τὸ πλοῖον, ὥστε αὐτὸ ἤδη γεμίζεσθαι.

• 38 Καὶ ἦν αὐτὸς ἐπὶ τῇ πρύμνῃ ἐπὶ τὸ προσκεφάλαιον καθεύδων· Καὶ διεγείρουσιν αὐτόν, Καὶ λέγουσιν αὐτῷ, Διδάσκαλε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἀπολλύμεθα;

• 39 Καὶ διεγερθεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ, Καὶ εἶπε τῇ θαλάσσῃ, Σιώπα, πεφίμωσο. Καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, Καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη.

• 40 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Τί δειλοί ἐστε; οὔτω; πῶς οὐκ ἔχετε πίστιν;

• 41 Καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν, Καὶ ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους, Τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι Καὶ ὁ ἄνεμος Καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ