Luke 5 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)
From Textus Receptus
(Difference between revisions)
| Line 41: | Line 41: | ||
* [[Luke 5:20 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|20]] [[2532|καὶ]] [[1492|ἰδὼν]] [[3588|τὴν]] [[4102|πίστιν]] [[846|αὐτῶν]], [[2036|εἶπεν]] [[846|αὐτῷ]], [[444|Ἄνθρωπε]], [[863|ἀφέωνταί]] [[4671|σοι]] [[3588|αἱ]] [[266|ἁμαρτίαι]] [[4675|σου]]. | * [[Luke 5:20 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|20]] [[2532|καὶ]] [[1492|ἰδὼν]] [[3588|τὴν]] [[4102|πίστιν]] [[846|αὐτῶν]], [[2036|εἶπεν]] [[846|αὐτῷ]], [[444|Ἄνθρωπε]], [[863|ἀφέωνταί]] [[4671|σοι]] [[3588|αἱ]] [[266|ἁμαρτίαι]] [[4675|σου]]. | ||
| - | * [[Luke 5:21 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|21]] [[2532|καὶ]] ἤρξαντο διαλογίζεσθαι [[3588|οἱ]] γραμματεῖς [[2532|καὶ]] [[3588|οἱ]] Φαρισαῖοι, λέγοντες, Τίς ἐστιν οὗτος ὃς λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας, εἰ μὴ μόνος ὁ Θεός; | + | * [[Luke 5:21 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|21]] [[2532|καὶ]] [[756|ἤρξαντο]] [[1260|διαλογίζεσθαι]] [[3588|οἱ]] [[1122|γραμματεῖς]] [[2532|καὶ]] [[3588|οἱ]] [[5330|Φαρισαῖοι]], [[3004|λέγοντες]], [[5101|Τίς]] [[2076|ἐστιν]] [[3778|οὗτος]] [[3739|ὃς]] [[2980|λαλεῖ]] [[988|βλασφημίας]]; [[5101|τίς]] [[1410|δύναται]] [[863|ἀφιέναι]] [[266|ἁμαρτίας]], [[1487|εἰ]] [[3361|μὴ]] [[3441|μόνος]] [[3588|ὁ]] [[2316|Θεός]]; |
| - | * [[Luke 5:22 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|22]] ἐπιγνοὺς [[1161|δὲ]] ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς, Τί διαλογίζεσθε [[1722|ἐν]] ταῖς καρδίαις ὑμῶν; | + | * [[Luke 5:22 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|22]] [[1921|ἐπιγνοὺς]] [[1161|δὲ]] [[3588|ὁ]] [[2424|Ἰησοῦς]] [[3588|τοὺς]] [[1261|διαλογισμοὺς]] [[846|αὐτῶν]] [[611|ἀποκριθεὶς]] [[2036|εἶπε]] [[4314|πρὸς]] [[846|αὐτούς]], [[5101|Τί]] [[1260|διαλογίζεσθε]] [[1722|ἐν]] [[3588|ταῖς]] [[2588|καρδίαις]] [[5216|ὑμῶν]]; |
| - | * [[Luke 5:23 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|23]] τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἢ εἰπεῖν, Ἔγειραι [[2532|καὶ]] περιπάτει; | + | * [[Luke 5:23 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|23]] [[5101|τί]] [[2076|ἐστιν]] [[2123|εὐκοπώτερον]], [[2036|εἰπεῖν]], [[863|Ἀφέωνταί]] [[4671|σοι]] [[3588|αἱ]] [[266|ἁμαρτίαι]] [[4675|σου]], [[2228|ἢ]] [[2036|εἰπεῖν]], [[1453|Ἔγειραι]] [[2532|καὶ]] [[4043|περιπάτει]]; |
| - | * [[Luke 5:24 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|24]] ἵνα [[1161|δὲ]] εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς [[3588|τοῦ]] ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας εἶπε [[3588|τῷ]] παραλελυμένῳ, Σοὶ λέγω, ἔγειραι, [[2532|καὶ]] ἄρας τὸ κλινίδιόν σου, πορεύου [[1519|εἰς]] [[3588|τὸν]] οἶκόν σου. | + | * [[Luke 5:24 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|24]] [[2443|ἵνα]] [[1161|δὲ]] [[1492|εἰδῆτε]] [[3754|ὅτι]] [[1849|ἐξουσίαν]] [[2192|ἔχει]] [[3588|ὁ]] [[5207|υἱὸς]] [[3588|τοῦ]] [[444|ἀνθρώπου]] [[1909|ἐπὶ]] [[3588|τῆς]] [[1093|γῆς]] [[863|ἀφιέναι]] [[266|ἁμαρτίας]] [[2036|εἶπε]] [[3588|τῷ]] [[3886|παραλελυμένῳ]], [[4671|Σοὶ]] [[3004|λέγω]], [[1453|ἔγειραι]], [[2532|καὶ]] [[142|ἄρας]] [[3588|τὸ]] [[2826|κλινίδιόν]] [[4675|σου]], [[4198|πορεύου]] [[1519|εἰς]] [[3588|τὸν]] [[3624|οἶκόν]] [[4675|σου]]. |
| - | * [[Luke 5:25 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|25]] [[2532|καὶ]] παραχρῆμα ἀναστὰς ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ’ ᾧ κατέκειτο, ἀπῆλθεν [[1519|εἰς]] [[3588|τὸν]] οἶκον αὐτοῦ, δοξάζων [[3588|τὸν]] Θεόν | + | * [[Luke 5:25 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|25]] [[2532|καὶ]] [[3916|παραχρῆμα]] [[450|ἀναστὰς]] [[1799|ἐνώπιον]] [[846|αὐτῶν]], [[142|ἄρας]] [[1909|ἐφ’]] [[3739|ᾧ]] [[2621|κατέκειτο]], [[565|ἀπῆλθεν]] [[1519|εἰς]] [[3588|τὸν]] [[3624|οἶκον]] [[846|αὐτοῦ]], [[1392|δοξάζων]] [[3588|τὸν]] [[2316|Θεόν]]. |
* [[Luke 5:26 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|26]] [[2532|καὶ]] ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας, [[2532|καὶ]] ἐδόξαζον [[3588|τὸν]] Θεόν, [[2532|καὶ]] ἐπλήσθησαν φόβου, λέγοντες, ὅτι Εἴδομεν παράδοξα σήμερον. | * [[Luke 5:26 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|26]] [[2532|καὶ]] ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας, [[2532|καὶ]] ἐδόξαζον [[3588|τὸν]] Θεόν, [[2532|καὶ]] ἐπλήσθησαν φόβου, λέγοντες, ὅτι Εἴδομεν παράδοξα σήμερον. | ||
Revision as of 16:21, 10 May 2016
|
|---|
- 1 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ·
- 3 ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον. καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους.
- 4 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα, Ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος, καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν.
- 5 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ, Ἐπιστάτα, δι’ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον.
- 7 καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ, τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά.
- 8 ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασι τοῦ Ἰησοῦ, λέγων, Ἔξελθε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε.
- 10 ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς, Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν.
- 12 καὶ ἐγένετο, ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων, καὶ ἰδού, ἀνὴρ πλήρης λέπρας· καὶ ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν, πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον, ἐδεήθη αὐτοῦ, λέγων, Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι.
- 13 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα, ἥψατο αὐτοῦ, εἰπὼν, Θέλω, καθαρίσθητι. καὶ εὐθέως ἡ λέπρα ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ.
- 14 καὶ αὐτὸς παρήγγειλεν αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν· ἀλλὰ ἀπελθὼν δεῖξον σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ, καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου, καθὼς προσέταξε Μωσῆς, εἰς μαρτύριον αὐτοῖς.
- 15 διήρχετο δὲ μᾶλλον ὁ λόγος περὶ αὐτοῦ· καὶ συνήρχοντο ὄχλοι πολλοὶ ἀκούειν, καὶ θεραπεύεσθαι ὑπ’ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀσθενειῶν αὐτῶν.
- 17 καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν, καὶ αὐτὸς ἦν διδάσκων· καὶ ἦσαν καθήμενοι Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοι, οἳ ἦσαν ἐληλυθότες ἐκ πάσης κώμης τῆς Γαλιλαίας καὶ Ἰουδαίας καὶ Ἰερουσαλήμ· καὶ δύναμις Κυρίου ἦν εἰς τὸ ἰᾶσθαι αὐτούς.
- 18 καὶ ἰδού, ἄνδρες φέροντες ἐπὶ κλίνης ἄνθρωπον ὃς ἦν παραλελυμένος, καὶ ἐζήτουν αὐτὸν εἰσενεγκεῖν καὶ θεῖναι ἐνώπιον αὐτοῦ·
- 19 καὶ μὴ εὑρόντες διὰ ποίας εἰσενέγκωσιν αὐτὸν διὰ τὸν ὄχλον, ἀναβάντες ἐπὶ τὸ δῶμα, διὰ τῶν κεράμων καθῆκαν αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίῳ εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν τοῦ Ἰησοῦ.
- 21 καὶ ἤρξαντο διαλογίζεσθαι οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, λέγοντες, Τίς ἐστιν οὗτος ὃς λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας, εἰ μὴ μόνος ὁ Θεός;
- 22 ἐπιγνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς, Τί διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
- 24 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας εἶπε τῷ παραλελυμένῳ, Σοὶ λέγω, ἔγειραι, καὶ ἄρας τὸ κλινίδιόν σου, πορεύου εἰς τὸν οἶκόν σου.
- 25 καὶ παραχρῆμα ἀναστὰς ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ’ ᾧ κατέκειτο, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, δοξάζων τὸν Θεόν.
- 26 καὶ ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας, καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, καὶ ἐπλήσθησαν φόβου, λέγοντες, ὅτι Εἴδομεν παράδοξα σήμερον.
- 27 καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθε, καὶ ἐθεάσατο τελώνην, ὀνόματι Λευῒν, καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ἀκολούθει μοι.
- 29 καὶ ἐποίησε δοχὴν μεγάλην ὁ Λευῒς αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ· καὶ ἦν ὄχλος τελωνῶν πολύς, καὶ ἄλλων οἳ ἦσαν μετ’ αὐτῶν κατακείμενοι.
- 30 καὶ ἐγόγγυζον οἱ γραμματεῖς αὐτῶν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, λέγοντες, Διατί μετὰ τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίετε καὶ πίνετε;
- 31 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς, Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες
- 33 οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν, Διατί οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου νηστεύουσι πυκνὰ, καὶ δεήσεις ποιοῦνται, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων· οἱ δὲ σοὶ ἐσθίουσι καὶ πίνουσιν;
- 34 ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς, Μὴ δύνασθε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ’ αὐτῶν ἐστι, ποιῆσαι νηστεύειν
- 35 ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίος, τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
- 36 ἔλεγε δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι Οὐδεὶς ἐπίβλημα ἱματίου καινοῦ ἐπιβάλλει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν· εἰ δὲ μήγε, καὶ τὸ καινὸν σχίζει, καὶ τῷ παλαιῷ οὐ συμφωνει ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ.
