Luke 15 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)
From Textus Receptus
(Difference between revisions)
| Line 21: | Line 21: | ||
* [[Luke 15:10 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|10]] [[3779|οὕτω,]] [[3004|λέγω]] [[5213|ὑμῖν,]] [[5479|χαρὰ]] [[1096|γίνεται]] [[1799|ἐνώπιον]] [[3588|τῶν]] [[32|ἀγγέλων]] [[3588|τοῦ]] [[2316|Θεοῦ]] [[1909|ἐπὶ]] [[1520|ἑνὶ]] [[268|ἁμαρτωλῷ]] [[3340|μετανοοῦντι]]. | * [[Luke 15:10 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|10]] [[3779|οὕτω,]] [[3004|λέγω]] [[5213|ὑμῖν,]] [[5479|χαρὰ]] [[1096|γίνεται]] [[1799|ἐνώπιον]] [[3588|τῶν]] [[32|ἀγγέλων]] [[3588|τοῦ]] [[2316|Θεοῦ]] [[1909|ἐπὶ]] [[1520|ἑνὶ]] [[268|ἁμαρτωλῷ]] [[3340|μετανοοῦντι]]. | ||
| - | * [[Luke 15:11 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|11]] Εἶπε δέ, Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς· | + | * [[Luke 15:11 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|11]] [[2036|Εἶπε]] [[1161|δέ,]] [[444|Ἄνθρωπός]] [[5100|τις]] [[2192|εἶχε]] [[1417|δύο]] [[5207|υἱούς·]] |
| - | * [[Luke 15:12 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|12]] καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί, Πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. | + | * [[Luke 15:12 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|12]] [[2532|καὶ]] [[2036|εἶπεν]] [[3588|ὁ]] [[3501|νεώτερος]] [[846|αὐτῶν]] [[3588|τῷ]] [[3962|πατρί,]] [[3962|Πάτερ,]] [[1325|δός]] [[3427|μοι]] [[3588|τὸ]] [[1911|ἐπιβάλλον]] [[3313|μέρος]] [[3588|τῆς]] [[3776|οὐσίας.]] [[2532|καὶ]] [[1244|διεῖλεν]] [[846|αὐτοῖς]] [[3588|τὸν]] [[979|βίον]]. |
| - | * [[Luke 15:13 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|13]] καὶ μετ’ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ, ζῶν ἀσώτως. | + | * [[Luke 15:13 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|13]] [[2532|καὶ]] [[3326|μετ’]] [[3756|οὐ]] [[4183|πολλὰς]] [[2250|ἡμέρας]] [[4863|συναγαγὼν]] [[537|ἅπαντα]] [[3588|ὁ]] [[3501|νεώτερος]] [[5207|υἱὸς]] [[589|ἀπεδήμησεν]] [[1519|εἰς]] [[5561|χώραν]] [[117|μακράν,]] [[2532|καὶ]] [[1563|ἐκεῖ]] [[1287|διεσκόρπισε]] [[3588|τὴν]] [[3776|οὐσίαν]] [[846|αὐτοῦ,]] [[2198|ζῶν]] [[811|ἀσώτως]]. |
| - | * [[Luke 15:14 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|14]] δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα, ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. | + | * [[Luke 15:14 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|14]] [[1159|δαπανήσαντος]] [[1161|δὲ]] [[846|αὐτοῦ]] [[3956|πάντα,]] [[1096|ἐγένετο]] [[3042|λιμὸς]] [[2478|ἰσχυρὸς]] [[2596|κατὰ]] [[3588|τὴν]] [[5561|χώραν]] [[1565|ἐκείνην,]] [[2532|καὶ]] [[846|αὐτὸς]] [[756|ἤρξατο]] [[5302|ὑστερεῖσθαι]]. |
| - | * [[Luke 15:15 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|15]] καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης· καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους. | + | * [[Luke 15:15 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|15]] [[2532|καὶ]] [[4198|πορευθεὶς]] [[2853|ἐκολλήθη]] [[1520|ἑνὶ]] [[3588|τῶν]] [[4177|πολιτῶν]] [[3588|τῆς]] [[5561|χώρας]] [[1565|ἐκείνης·]] [[2532|καὶ]] [[3992|ἔπεμψεν]] [[846|αὐτὸν]] [[1519|εἰς]] [[3588|τοὺς]] [[68|ἀγροὺς]] [[846|αὐτοῦ]] [[1006|βόσκειν]] [[5519|χοίρους]]. |
* [[Luke 15:16 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|16]] καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι· καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. | * [[Luke 15:16 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|16]] καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι· καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. | ||
Revision as of 15:08, 24 May 2016
|
|---|
- 2 καὶ διεγόγγυζον οἵ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς λέγοντες ὅτι Οὗτος ἁμαρτωλοὺς προσδέχεται, καὶ συνεσθίει αὐτοῖς.
- 4 Τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων ἑκατὸν πρόβατα, καὶ ἀπολέσας ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐ καταλείπει τὰ ἐννενηκονταεννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ πορεύεται ἐπὶ τὸ ἀπολωλός, ἕως εὕρῃ αὐτό
- [[Luke 15:5 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|5] καὶ εὑρὼν ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤμους ἑαυτοῦ χαίρων
- 6 καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν οἶκον, συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας, λέγων αὐτοῖς, Συγχάρητέ μοι, ὅτι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός.
- 7 λέγω ὑμῖν 3754ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι, ἢ ἐπὶ ἐννενήκονταεννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας.
- 8 Ἢ τίς γυνὴ δραχμὰς ἔχουσα δέκα, ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν, οὐχὶ ἅπτει λύχνον, καὶ σαροῖ τὴν οἰκίαν, καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς ἕως ὅτου εὕρῃ;
- 9 καὶ εὑροῦσα συγκαλεῖται τὰς φίλας καὶ τὰς γείτονας, λέγουσα, Συγχάρητέ μοι, ὅτι εὗρον τὴν δραχμὴν ἣν ἀπώλεσα.
- 12 καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί, Πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον.
- 13 καὶ μετ’ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ, ζῶν ἀσώτως.
- 14 δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα, ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι.
- 15 καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης· καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους.
- 16 καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι· καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ.
- 17 εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε, Πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι·
- 18 ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου, καὶ ἐρῶ αὐτῷ, Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν, καὶ ἐνώπιόν σου·
- 19 καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου.
- 20 καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα ἑαυτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος, εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.
- 21 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱὸς, Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου.
- 22 εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ, Ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας·
- 23 καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν·
- 24 ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν, καὶ ἀνέζησε· καὶ ἀπολωλὼς ἦν, καὶ εὑρέθη. καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι.
- 25 ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ, ἤκουσε συμφωνίας καὶ χορῶν.
- 26 καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων, ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα.
- 27 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι Ὁ ἀδελφός σου ἥκει· καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν.
- 28 ὠργίσθη δέ, καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν· ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν.
- 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρί, Ἰδού, τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι, καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον, ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ.
- 30 ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.
- 31 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ, Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ’ ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν·
- 32 εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει· ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν, καὶ ἀνέζησε· καὶ ἀπολωλὼς ἦν, καὶ εὑρέθη.
