John 6 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)
From Textus Receptus
Line 101: | Line 101: | ||
* [[John 6:50 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|50]] [[3778|οὗτός]] [[2076|ἐστιν]] [[3588|ὁ]] [[740|ἄρτος]] [[3588|ὁ]] [[1537|ἐκ]] [[3588|τοῦ]] [[3772|οὐρανοῦ]] [[2597|καταβαίνων,]] [[2443|ἵνα]] [[5100|τις]] [[1537|ἐξ]] [[846|αὐτοῦ]] [[5315|φάγῃ]] [[2532|καὶ]] [[3361|μὴ]] [[599|ἀποθάνῃ.]] | * [[John 6:50 Greek NT: Scrivener's Textus Receptus (1894)|50]] [[3778|οὗτός]] [[2076|ἐστιν]] [[3588|ὁ]] [[740|ἄρτος]] [[3588|ὁ]] [[1537|ἐκ]] [[3588|τοῦ]] [[3772|οὐρανοῦ]] [[2597|καταβαίνων,]] [[2443|ἵνα]] [[5100|τις]] [[1537|ἐξ]] [[846|αὐτοῦ]] [[5315|φάγῃ]] [[2532|καὶ]] [[3361|μὴ]] [[599|ἀποθάνῃ.]] | ||
- | 51 ἐγώ εἰμι [[3588|ὁ]] ἄρτος [[3588|ὁ]] ζῶν, [[3588|ὁ]] ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται [[1519|εἰς]] [[3588|τὸν]] αἰῶνα. [[2532|καὶ]] [[3588|ὁ]] ἄρτος [[1161|δὲ]] ὃν ἐγὼ δώσω, [[3588|ἡ]] σάρξ μου ἐστίν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ [[3588|τῆς]] τοῦ κόσμου ζωῆς. | + | 51 [[1473|ἐγώ]] [[1510|εἰμι]] [[3588|ὁ]] [[740|ἄρτος]] [[3588|ὁ]] [[2198|ζῶν,]] [[3588|ὁ]] [[1537|ἐκ]] [[3588|τοῦ]] [[3772|οὐρανοῦ]] [[2597|καταβάς·]] [[1437|ἐάν]] [[5100|τις]] [[5315|φάγῃ]] [[1537|ἐκ]] [[5127|τούτου]] [[3588|τοῦ]] [[740|ἄρτου,]] [[2198|ζήσεται]] [[1519|εἰς]] [[3588|τὸν]] [[165|αἰῶνα.]] [[2532|καὶ]] [[3588|ὁ]] [[740|ἄρτος]] [[1161|δὲ]] [[3739|ὃν]] [[1473|ἐγὼ]] [[1325|δώσω,]] [[3588|ἡ]] [[4561|σάρξ]] [[3450|μου]] [[2076|ἐστίν,]] [[3739|ἣν]] [[1473|ἐγὼ]] [[1325|δώσω]] [[5228|ὑπὲρ]] [[3588|τῆς]] [[3588|τοῦ]] [[2889|κόσμου]] [[2222|ζωῆς.]] |
- | 52 Ἐμάχοντο [[3767|οὖν]] [[4314|πρὸς]] ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες, Πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν; | + | 52 [[3164|Ἐμάχοντο]] [[3767|οὖν]] [[4314|πρὸς]] [[240|ἀλλήλους]] [[3588|οἱ]] [[2453|Ἰουδαῖοι]] [[3004|λέγοντες,]] [[4459|Πῶς]] [[1410|δύναται]] [[3778|οὗτος]] [[2254|ἡμῖν]] [[1325|δοῦναι]] [[3588|τὴν]] [[4561|σάρκα]] [[5315|φαγεῖν;]] |
- | 53 εἶπεν [[3767|οὖν]] αὐτοῖς [[3588|ὁ]] [[2424|Ἰησοῦς,]] | + | 53 [[2036|εἶπεν]] [[3767|οὖν]] [[846|αὐτοῖς]] [[3588|ὁ]] [[2424|Ἰησοῦς,]] [[281|ἀμὴν]] [[281|ἀμὴν]] [[3004|λέγω]] [[5213|ὑμῖν,]] [[1437|ἐὰν]] [[3361|μὴ]] [[5315|φάγητε]] [[3588|τὴν]] [[4561|σάρκα]] [[3588|τοῦ]] [[5207|υἱοῦ]] [[3588|τοῦ]] [[444|ἀνθρώπου]] [[2532|καὶ]] [[4095|πίητε]] [[846|αὐτοῦ]] [[3588|τὸ]] [[129|αἷμα,]] [[3756|οὐκ]] [[2192|ἔχετε]] [[2222|ζωὴν]] [[1722|ἐν]] [[1438|ἑαυτοῖς.]] |
- | 54 [[3588|ὁ]] τρώγων μου τὴν σάρκα [[2532|καὶ]] πίνων μου [[3588|τὸ]] αἷμα, ἔχει ζωὴν αἰώνιον, [[2532|καὶ]] ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. | + | 54 [[3588|ὁ]] [[5176|τρώγων]] [[3450|μου]] [[3588|τὴν]] [[4561|σάρκα]] [[2532|καὶ]] [[4095|πίνων]] [[3450|μου]] [[3588|τὸ]] [[129|αἷμα,]] [[2192|ἔχει]] [[2222|ζωὴν]] [[166|αἰώνιον,]] [[2532|καὶ]] [[1473|ἐγὼ]] [[450|ἀναστήσω]] [[846|αὐτὸν]] [[3588|τῇ]] [[2078|ἐσχάτῃ]] [[2250|ἡμέρᾳ.]] |
+ | |||
+ | 55 [[3588|ἡ]] [[1063|γὰρ]] [[4561|σάρξ]] [[3450|μου]] [[230|ἀληθῶς]] [[2076|ἐστι]] [[1035|βρῶσις,]] [[2532|καὶ]] [[3588|τὸ]] [[129|αἷμά]] [[3450|μου]] [[230|ἀληθῶς]] [[2076|ἐστι]] [[4213|πόσις.]] | ||
56 [[3588|ὁ]] τρώγων μου τὴν σάρκα [[2532|καὶ]] πίνων μου [[3588|τὸ]] αἷμα, ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. | 56 [[3588|ὁ]] τρώγων μου τὴν σάρκα [[2532|καὶ]] πίνων μου [[3588|τὸ]] αἷμα, ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. |
Revision as of 15:42, 10 June 2016
|
---|
- 5 ἐπάρας οὖν ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ θεασάμενος ὅτι πολὺς ὄχλος ἔρχεται πρὸς αὐτόν, λέγει πρὸς τὸν Φίλιππον, Πόθεν ἀγοράσομεν ἄρτους, ἵνα φάγωσιν οὗτοι;
- 7 ἀπεκρίθη αὐτῷ Φίλιππος, Διακοσίων δηναρίων ἄρτοι οὐκ ἀρκοῦσιν αὐτοῖς, ἵνα ἕκαστος αὐτῶν βραχύ τι λάβῃ.
- 9 Ἔστι παιδάριον ἓν ὧδε, ὃ ἔχει πέντε ἄρτους κριθίνους καὶ δύο ὀψάρια· ἀλλὰ ταῦτα τί ἐστιν εἰς τοσούτους;
- 10 εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς, Ποιήσατε τοὺς ἀνθρώπους ἀναπεσεῖν. ἦν δὲ χόρτος πολὺς ἐν τῷ τόπῳ. ἀνέπεσον οὖν οἱ ἄνδρες τὸν ἀριθμὸν ὡσεὶ πεντακισχίλιοι.
- 11 ἔλαβε δὲ τοὺς ἄρτους ὁ Ἰησοῦς, καὶ εὐχαριστήσας διέδωκε τοῖς μαθηταῖς, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ἀνακειμένοις· ὁμοίως καὶ ἐκ τῶν ὀψαρίων ὅσον ἤθελον.
- 12 ὡς δὲ ἐνεπλήσθησαν, λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, Συναγάγετε τὰ περισσεύσαντα κλάσματα, ἵνα μή τι ἀπόληται.
- 13 συνήγαγον οὖν, καὶ ἐγέμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων ἐκ τῶν πέντε ἄρτων τῶν κριθίνων, ἃ ἐπερίσσευσε τοῖς βεβρωκόσιν.
- 14 οἱ οὖν ἄνθρωποι ἰδόντες ὃ ἐποίησε σημεῖον ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγον ὅτι Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον.
- 15 Ἰησοῦς οὖν γνοὺς ὅτι μέλλουσιν ἔρχεσθαι καὶ ἁρπάζειν αὐτόν, ἵνα ποιήσωσιν αὐτὸν βασιλέα, ἀνεχώρησε πάλιν εἰς τὸ ὄρος αὐτὸς μόνος.
- 17 καὶ ἐμβάντες εἰς τὸ πλοῖον, ἤρχοντο πέραν τῆς θαλάσσης εἰς Καπερναούμ. καὶ σκοτία ἤδη ἐγεγόνει, καὶ οὐκ ἐληλύθει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς
- 19 ἐληλακότες οὖν ὡς σταδίους εἰκοσιπέντε ἢ τριάκοντα, θεωροῦσι τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης, καὶ ἐγγὺς τοῦ πλοίου γινόμενον· καὶ ἐφοβήθησαν.
- 22 Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος ὁ ἑστηκὼς πέραν τῆς θαλάσσης, ἰδὼν ὅτι πλοιάριον ἄλλο οὐκ ἦν ἐκεῖ εἰ μὴ ἕν ἐκεῖνο εἰς ὃ ἐνέβησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ὅτι οὐ συνεισῆλθε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ πλοιάριον, ἀλλὰ μόνοι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπῆλθον,
- 23 ἄλλα δὲ ἦλθε πλοιάρια ἐκ Τιβεριάδος ἐγγὺς τοῦ τόπου ὅπου ἔφαγον τὸν ἄρτον, εὐχαριστήσαντος τοῦ Κυρίου·
- 24 ὅτε οὖν εἶδεν ὁ ὄχλος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ἐκεῖ οὐδὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, ἐνέβησαν καὶ αὐτοὶ εἰς τὰ πλοῖα, καὶ ἦλθον εἰς Καπερναούμ, ζητοῦντες τὸν Ἰησοῦν.
- 26 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν, Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ζητεῖτέ με, οὐχ ὅτι εἴδετε σημεῖα, ἀλλ’ ὅτι ἐφάγετε ἐκ τῶν ἄρτων καὶ ἐχορτάσθητε.
- 27 ἐργάζεσθε μὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην, ἀλλὰ [[3588|τὴν] βρῶσιν τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑμῖν δώσει· τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν, ὁ Θεός.
- 29 ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Τοῦτό ἐστι τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος.
- 31 οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστι γεγραμμένον, Ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς φαγεῖν.
- 32 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, Οὐ Μωσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· ἀλλ’ ὁ πατήρ μου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν.
- 35 εἶπε δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με, οὐ μὴ πεινάσῃ· καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε.
- 39 τοῦτο δέ ἐστι τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκέ μοι, μὴ ἀπολέσω ἐξ αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτὸ ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
- 40 τοῦτο δὲ ἐστι τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με, ἵνα πᾶς ὁ θεωρῶν τὸν υἱὸν καὶ πιστεύων εἰς αὐτόν, ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἀναστήσω αὐτὸν ἐγὼ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
- 42 καὶ ἔλεγον, Οὐχ οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσήφ, οὗ ἡμεῖς οἴδαμεν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα; πῶς οὖν λέγει οὖτος ὅτι Ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβέβηκα;
- 44 οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψας με ἑλκύσῃ αὐτόν, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
- 45 ἔστι γεγραμμένον ἐν τοῖς προφήταις, καὶ ἔσονται πάντες διδακτοὶ τοῦ Θεοῦ. πᾶς οὖν ὁ ἀκούσας παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ μαθών, ἔρχεται πρός με.
51 ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν, ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μου ἐστίν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς.
52 Ἐμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες, Πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν;
53 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.
54 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα, ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
55 ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.
56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα, ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
57 καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατήρ, κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα· καὶ ὁ τρώγων με, κἀκεῖνος ζήσεται δι’ ἐμέ.
58 οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα, καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
59 ταῦτα εἶπεν ἐν συναγωγῇ διδάσκων ἐν Καπερναούμ.
60 Πολλοὶ οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπον, Σκληρός ἐστιν οὗτος ὁ λόγος· τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;
61 εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσι περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς, Τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει;
62 ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον
63 τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.
64 ἀλλ’ εἰσὶν ἐξ ὑμῶν τινες οἳ οὐ πιστεύουσιν. ᾔδει γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἰησοῦς, τίνες εἰσὶν οἱ μὴ πιστεύοντες, καὶ τίς ἐστιν ὁ παραδώσων αὐτόν.
65 καὶ ἔλεγε, Διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑμῖν, ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός μου.
66 Ἐκ τούτου πολλοὶ ἀπῆλθον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ οὐκέτι μετ’ αὐτοῦ περιεπάτουν.
67 εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώδεκα, Μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν;
68 ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ Σίμων Πέτρος, Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ῥήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις
69 καὶ ἡμεῖς πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.
70 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Οὐκ ἐγὼ ὑμᾶς τοὺς δώδεκα ἐξελεξάμην, καὶ ἐξ ὑμῶν εἷς διάβολός ἐστιν;
71 ἔλεγε δὲ τὸν Ἰούδαν Σίμωνος Ἰσκαριώτην· οὗτος γὰρ ἤμελλεν αὐτὸν παραδιδόναι, εἷς ὢν ἐκ τῶν δώδεκα.