Luke 24 Vulgata Clementina 1598

From Textus Receptus

• 1 Una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum, portantes quæ paraverant aromata:

• 2 et invenerunt lapidem revolutum a monumento.

• 3 Et ingressæ non invenerunt corpus Domini Jesu.

• 4 Et factum est, dum mente consternatæ essent de isto, ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti.

• 5 Cum timerent autem, et declinarent vultum in terram, dixerunt ad illas: Quid quæritis viventem cum mortuis?

• 6 non est hic, sed surrexit: recordamini qualiter locutus est vobis, cum adhuc in Galilæa esset,

• 7 dicens: Quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum, et crucifigi, et die tertia resurgere.

• 8 Et recordatæ sunt verborum ejus.

• 9 Et regressæ a monumento nuntiaverunt hæc omnia illis undecim, et ceteris omnibus.

• 10 Erat autem Maria Magdalene, et Joanna, et Maria Jacobi, et ceteræ quæ cum eis erant, quæ dicebant ad apostolos hæc.

• 11 Et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista, et non crediderunt illis.

• 12 Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum: et procumbens vidit linteamina sola posita, et abiit secum mirans quod factum fuerat.

• 13 Et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum, quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Jerusalem, nomine Emmaus.

• 14 Et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quæ acciderant.

• 15 Et factum est, dum fabularentur, et secum quærerent: et ipse Jesus appropinquans ibat cum illis:

• 16 oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent.

• 17 Et ait ad illos: Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem ambulantes, et estis tristes?

• 18 Et respondens unus, cui nomen Cleophas, dixit ei: Tu solus peregrinus es in Jerusalem, et non cognovisti quæ facta sunt in illa his diebus?

• 19 Quibus ille dixit: Quæ? Et dixerunt: De Jesu Nazareno, qui fuit vir propheta, potens in opere et sermone coram Deo et omni populo:

• 20 et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotes et principes nostri in damnationem mortis, et crucifixerunt eum:

• 21 nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israël: et nunc super hæc omnia, tertia dies est hodie quod hæc facta sunt.

• 22 Sed et mulieres quædam ex nostris terruerunt nos, quæ ante lucem fuerunt ad monumentum,

• 23 et non invento corpore ejus, venerunt, dicentes se etiam visionem angelorum vidisse, qui dicunt eum vivere.

• 24 Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum: et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt, ipsum vero non invenerunt.

• 25 Et ipse dixit ad eos: O stulti, et tardi corde ad credendum in omnibus quæ locuti sunt prophetæ!

• 26 Nonne hæc oportuit pati Christum, et ita intrare in gloriam suam?

• 27 Et incipiens a Moyse, et omnibus prophetis, interpretabatur illis in omnibus scripturis quæ de ipso erant.

• 28 Et appropinquaverunt castello quo ibant: et ipse se finxit longius ire.

• 29 Et coëgerunt illum, dicentes: Mane nobiscum, quoniam advesperascit, et inclinata est jam dies. Et intravit cum illis.

• 30 Et factum est, dum recumberet cum eis, accepit panem, et benedixit, ac fregit, et porrigebat illis.

• 31 Et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum: et ipse evanuit ex oculis eorum.

• 32 Et dixerunt ad invicem: Nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via, et aperiret nobis Scripturas?

• 33 Et surgentes eadem hora regressi sunt in Jerusalem: et invenerunt congregatos undecim, et eos qui cum illis erant,

• 34 dicentes: Quod surrexit Dominus vere, et apparuit Simoni.

• 35 Et ipsi narrabant quæ gesta erant in via, et quomodo cognoverunt eum in fractione panis.

• 36 Dum autem hæc loquuntur, stetit Jesus in medio eorum, et dicit eis: Pax vobis: ego sum, nolite timere.

• 37 Conturbati vero et conterriti, existimabant se spiritum videre.

• 38 Et dixit eis: Quid turbati estis, et cogitationes ascendunt in corda vestra?

• 39 videte manus meas, et pedes, quia ego ipse sum; palpate et videte, quia spiritus carnem et ossa non habet, sicut me videtis habere.

• 40 Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et pedes.

• 41 Adhuc autem illis non credentibus, et mirantibus præ gaudio, dixit: Habetis hic aliquid quod manducetur?

• 42 At illi obtulerunt ei partem piscis assi et favum mellis.

• 43 Et cum manducasset coram eis, sumens reliquias dedit eis.

• 44 Et dixit ad eos: Hæc sunt verba quæ locutus sum ad vos cum adhuc essem vobiscum, quoniam necesse est impleri omnia quæ scripta sunt in lege Moysi, et prophetis, et Psalmis de me.

• 45 Tunc aperuit illis sensum ut intelligerent Scripturas,

• 46 et dixit eis: Quoniam sic scriptum est, et sic oportebat Christum pati, et resurgere a mortuis tertia die:

• 47 et prædicari in nomine ejus pœnitentiam, et remissionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Jerosolyma.

• 48 Vos autem testes estis horum.

• 49 Et ego mitto promissum Patris mei in vos; vos autem sedete in civitate, quoadusque induamini virtute ex alto.

Luke 24:50 Eduxit autem eos foras in Bethaniam, et elevatis manibus suis benedixit eis.

• 51 Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis, et ferebatur in cælum.

• 52 Et ipsi adorantes regressi sunt in Jerusalem cum gaudio magno:

• 53 et erant semper in templo, laudantes et benedicentes Deum. Amen.